زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حکم جزئی (منطق)





حکم جزئی یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای حکم متعلق به برخی از افراد موضوع است.


۱ - توضیح اصطلاح



اگر در قضیه‌ای، حکم جزئی باشد آن قضیه جزئیه خواهد بود که در آن به برخی از افراد موضوع کلی حکم شده است و لفظی که جزئیت حکم را بیان می‌کند بعضی، برخی، پاره‌ای و نظایر آن است. برهمین منوال، اگر در قضیه‌ای حکم کلی باشد، به این معناست که موضوع قضیه کلی است و حکم به همه افراد موضوع تعلق گرفته است و لفظی که کلیت حکم را بیان می‌کند کل، همه و هر و نظایر آن است و اگر حکم به شخص خاصی تعلق گرفته باشد آن را «حکم شخصی» نامند.
[۱] خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۹۷-۱۰۱.


۲ - مستندات مقاله



در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است:
• خوانساری، محمد، منطق صوری.

۳ - پانویس


 
۱. خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۹۷-۱۰۱.


۴ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حکم جزئی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۲/۱۸.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.